Kim draait een halve slag voor de spiegel, haar heupen nog zwaaiend van links naar rechts terwijl haar blik kritisch over de jurk glijdt. De stof streelt haar huid bij elke beweging, dun als een fluistering. Ze laat haar vingers even over haar taille glijden, omhoog over haar ribbenkast, tot de stof onder haar hand zachtjes meegeeft. Mooi, maar te braaf. En iets hoger misschien juist te gewaagd. Ze weet het niet.
Ze stapt het pashokje uit, met de jurk losjes over haar arm. Op weg naar de rekken vangt ze zijn blik. De man achter de toonbank — donker haar, iets te scherpe kaaklijn, ogen als versgemalen espresso. Hun blikken haken even in elkaar. Hij knikt nauwelijks merkbaar, alsof hij een geheimpje bewaart.
Ze glimlacht kort en draait zich weer om, langzaam.
Een laatste jurkje nog, vlak voor sluitingstijd. Zachtgroen, diep uitgesneden, glanzende stof die haar dijen net raakt. Ze draait, beweegt haar schouders en probeert zich voor te stellen hoe deze eruitziet zonder ondergoed. Dat idee alleen al stuurt een siddering omlaag, tussen haar benen. Kim bijt op haar onderlip, stapt uit de jurk en trekt haar eigen kleren weer aan. Het blijft vandaag bij passen.
Ze loopt naar buiten. Zachte zon op haar gezicht, de lucht geurig van versgebakken wafels bij de kraam verderop. Ze zet één voet over de drempel -
Piiiiiieeep!
Kim verstijft. De toon snijdt door haar heen als ijswater.
'Zou u even mee willen komen naar achteren?'
‘Mevrouw?’ klinkt een lage stem. Kim voelt hem voor ze hem ziet — de warmte van zijn lijf op haar rug, massief, indringend. ‘Zou u even mee willen komen naar achteren?’
Terwijl zijn hand uitnodigend naar de deur aan de zijkant reikt, raken zijn ogen haar gezicht, glijden langs haar hals en rusten even op het kuiltje tussen haar sleutelbeenderen. Haar hart bonkt in haar oren, haar benen, haar bekken.
Ze knikt.
De ruimte is klein en bestaat vooral uit stellingkasten met winkelvoorraden. De verlichting is zacht en warm en het ruikt er naar katoen, nieuw leer en iets anders… iets van hem?
‘Waarschijnlijk loos alarm,’ zegt hij, ‘maar ik moet het even controleren. Soms blijft er iets aan een kledingstuk plakken… een label, een magneetstrip.’
Zijn blik blijft hangen op haar shirt. ‘Mag ik?’
Kim slikt. Haar lichaam geeft het antwoord al, zonder overleg.
‘Ja,’ fluistert ze.
Zijn vingers raken de zoom van haar shirt, glijden eronder, strelen teder over haar onderrug. Centimeter voor centimeter omhoog, over haar hoofd, op de grond. De lucht langs haar huid voelt plotseling fris aan, scherp, alsof haar poriën allemaal tegelijk openstaan.
'Je bh,' zegt hij, 'ik ben er niet helemaal zeker van of het van die ronde beveiligingslabels zijn of...'
Kim knikt. 'Dat is zeker iets om te controleren.'
Zijn vingers spelen even met de sluiting, doelgericht, trefzeker. Een zachte klik. De bandjes glijden moeiteloos van haar schouders, bijna alsof haar lichaam er zelf om gevraagd heeft. Haar borsten verschijnen, de huid glad, haar tepels strakgespannen.
Zonder zijn blik af te wenden volgt hij met zijn duimen haar rondingen.
‘Geen label te bekennen,’ zegt hij zacht.
Zijn handen dalen af naar haar jeans. Hij buigt zich iets naar voren, zijn gezicht vlak bij haar navel, zijn adem warm op haar huid. ‘Mag ik hier ook kijken?’ vraagt hij.
'Absoluut,' antwoordt Kim.
Zijn vingers knopen haar broek voorzichtig los, alsof hij een cadeau uitpakt. Met zijn duimen laat hij de stof over haar heupen glijden. Haar denim zakt op haar enkels.
‘Ik help wel even’, fluistert ze.
Slechts gehuld in lingerie staat ze voor hem, haar huid licht gespannen, zintuigen messcherp.
'Ga zitten, ontspan,' zegt hij, kloppend op de lage stellingkast achter haar.
Hij laat zijn handen over haar dijen glijden, traag omhoog, naar beneden, verder omhoog...
Ze voelt haar string steeds strakker tegen haar vochtige lippen plakken — en weet donders goed dat hij dit merkt.
‘Nog steeds niets…’ Hij kijkt op, zijn gezicht nu op kruishoogte. ‘Laat me hier ook eens even kijken.’
Voor ze kan reageren, drukt hij zijn tong tegen haar vochtige string, nat en warm, met de omtrek van haar opwinding als gids. Steunend op haar ellebogen zakt Kim achterover, haar benen trillend van genot.
Zijn ogen blijven op haar gericht terwijl zijn tong haar vindt
Hij haakt zijn vingers in haar slipje, trekt het langzaam naar beneden en pakt haar heupen stevig vast. Zijn tong glijdt tussen haar benen. Van onder naar boven, een lange, slepende lik over haar opgezette lippen. Ze voelt hoe hij haar ruikt, proeft, zuigt.
‘God, je smaakt geil,’ mompelt hij, zijn stem gedempt tegen haar huid. Dan sluit zijn mond zich om haar clitoris.
Kim grijpt naar zijn haar. ‘Oh fuck… ja, daar… zo…’
Terwijl zijn tong haar likt, zuigen zijn lippen haar klitje zachtjes naar binnen, los, weer vast. Hij speelt met haar alsof hij haar hele lichaam via dat ene punt wil temmen. Haar benen beginnen te trillen.
‘Harder,' hijgt ze, 'Laat me in je gezicht komen. Ik wil dat je het voelt.’
Hij voert het tempo op, duwt zijn tong plat en stevig tegen haar zwellende klit.
Ritmisch, doelgericht. Geen plagerij meer — dit is overgave.
Kim’s adem hapert. Haar kreten worden rauwer en heser, tot hét gevoel diep in haar onderlijf begint. Vanaf dat moment is niets meer ingetogen of beheerst - alleen het verlangen dat geen richting meer zoekt, slechts de ultieme ontlading.
Dan breekt ze. Haar heupen schokken naar voren, haar kutje pulseert tegen zijn mond. Een warme stroom glijdt langs zijn kin naar beneden, oncontroleerbaar, onmiskenbaar. En ze laat het gebeuren — nee, ze geeft zich eraan over, met een oerkreet die haar hele lichaam leeg lijkt te trekken.
***********************
Hij komt overeind, zijn gezicht glanzend van haar vocht. 'Fuck, fuck, FUCK wat was dát geil!'
Kim draait zich om, buigt zich voorover, plaatst haar handen op de metalen plaat van de stellingkast en werpt een wulpse blik over haar schouder.
'Wil je zeggen dat je er nu al genoeg van hebt?' Terwijl ze het vraagt spreidt ze haar benen en duwt ze haar billen uitnodigend omhoog — een positie dat alles zegt wat haar mond niet hoeft te herhalen.
Hij komt achter haar staan, knoopt zijn broek los en bevrijdt zijn stijve pik. Even laat hij zijn eikel rusten tussen haar vochtige lippen. Zo warm, zo zacht. Alles in haar lijkt hem naar binnen te willen trekken.
Langzaam duwt hij zich in haar.
‘Je bent drijfnat,’ fluistert hij, zijn stem schor van verlangen. Zijn vingers klemmen om haar heupen.
Hij glijdt dieper, haar kutje zuigt hem op met een warme, natte gretigheid die hem doet huiveren. Hij trekt zich bijna helemaal terug en stoot dan opnieuw. En nog eens. Elke keer slaat het gewicht van zijn ballen tegen haar klit — een doffe, tintelende tik, telkens nét op de juiste plek.
‘Oh fuck… dáár… dat voel ik… elke keer,’ hijgt Kim. Haar voorhoofd rust op haar arm, haar stem schurend van opwinding. ‘Je ballen… op m’n klit… blijf… precies… zo…’
Hij stoot dieper, voller. De stellingkast rammelt steeds harder. haar borsten deinen vrij onder haar, haar dijen beginnen te trillen, het ritme zwelt aan — nat, rauw, onontkoombaar.
‘Ja… ja, zo!’ kreunt ze. ‘Ik ga—’
Haar hele lijf spant zich aan, dan breekt ze open. Haar kutje trekt zich krampend samen om hem heen, haar heupen schokken tegen hem aan. Haar handen klemmen zich vast aan de rand van de plaat, knokkels wit, alsof loslaten geen optie is.
Hij stoot nog één keer diep in haar warme lijf, in die heerlijke, ontvankelijke diepte. Zijn borst rust tegen haar rug, zijn adem zwaar, zijn spieren gespannen tot hij langzaam weer zakt — in zijn lijf, in haar, in het moment.
Dan, dicht tegen haar oor, zijn stem weer laag en zacht:
‘Je hebt niks gestolen,’ fluistert hij. ‘Maar ik denk dat ik je vanaf nu scherp in de gaten moet houden.’
Kim glimlacht. ‘Pas maar op. Wie weet kom ik morgen terug en neem ik expres iets mee…’
Reactie plaatsen
Reacties